...
Ne yapayım, kızın bir sabahın köründe kapımı çalıyor. Ben de benim kızın arkadaşı sanıyorum.
"Buyur canım, Ezgi için mi geldin? Çıktı kızım" diyorum.
"Yok, sizin için, sizinle konuşmak için geldim," diyor. "Biraz içeri girebilir miyim?"
"Gel," diyorum.
Daha oturmadan, yolda ağlamaya başlıyor.
"Ben eşinizi sevdim. Aylardır birlikteyiz. Şimdi de hamileyim. Ailem duyarsa beni yaşatmaz, hemen evlenmemiz lazım. Siz boşanır mısınız eşinizden?"
Bak, bak, bak! Sanki yağmurlu havada aynı taksiye koşmuşuz da, benden, acelem var ben binebilir miyim, diye izin istiyor. Neden ineyim kızım! Yirmi beş yıllık bir evlilik bu! Sen o adi adam sor ikinizin de nasıl kurtulacağını.
"Bende çözüm yok. Senin yaşında kızım var benim" diyorum. "Tabii senin sevdiğini sandığın o adi şerefsizin kızı aklına geliyorsa. Hiç sanmam ya. Nasıl pislettiyse öyle temizlesin orlalığı!"
Kız zırıl zırıl ağlıyor, yalvarıyor.
"Ailem beni yaşatmaz ama... Siz aradan çekilirseniz"
"Kızım ben kitap ayarcı mıyım?"
Arzu Ebru Özağaç, Şimdi Âşık Olabilirsiniz
İkinci Adam Yayınları - 2014
Kayıtlar
0 yorum:
Yorum Gönder